Hafif ve sessiz

yürümek yavaş yavaş kenarından
Ürkek ve de sancılı
Acılarının eşiğinden
Köşesinden
Bu hiç de köşeli olmayan yaşamın ucundan

Atlamak
Birilerinin mutlaka tutacağına inanarak
Ve inan bana hep de öyle olur
Tutan ile elleri arasında
Bir yolculuk
Tebessümlerinin köşesinde

Çok sesli
Çok yaylı
Çok perdeli
ve çok suslu, devrik
yenik
karşı kıyısı olmayan bu deniz,

içine atmalamadan
korkularınla yüzleşmediğin
yüzünün rengini göremediğin
burnunu sürttüğün anları
tutan ve elleri arasında
Yeniden gördüğün
bir yolculuk,

Hayat yaşamdan farklı
Hayat bir düşüş
Devamlı bir atlayış
Bulabildiğin en yüksek tepeden
iskeletinin kenarlarından
en sağlam kemiğinden,

Renkleri görerek,
Acının acıtmasına dayanarak
düşerken gördüklerinin acıttıklarını kabul ederek
Kızarak
beki ağlayarak
tutanın ve elleri arasında
bir yolculuk

Devamlı bir sarmal
Bir döngü
ir çocuk ve büyüyen gözler
Büyütülen hisler
Belki zamanından önce yanlışlıkla patlayan
Bir kiraz çiçeği

Sen gitsen de arkandan kovalayan
Pirinç taneleri
Ağlayarak ve bazen tebessüm ederek
En çok da kaçmak isteğinin köşesinden atladığında
birileri tutar mı diye bile düşünmeden
tutan ile elleri arasında
bir yolculuk...