Butun hersey kahve ile sigara arasindaki mesafede oldu. hersey demisken, yanlis anlasilmasin hersey aslinda hicbirsey demektir, ya da olaylarin aciklanayacagi vea aciklanmamasi gereken zamanlarin tamamidir. Lugatimi gelistirmeliyim.

Dedi ki, yeryuzu ile yeralti arasindayim.kafasini salladi, saclarindaki pirelerden kurtulmak ister gibi.

Bence iyi bir fala ihityacin var dedim. Gecistirdim, yoksa elimdeki sineklikle 'butuncul' bit pire avina giresecektim. Kendimi tuttum. Kendimi birakmaliyim.

konusmaya devam ettik, dudagimda bi sigara vardi. Yaktim.

denizler altindan taslar yuvarlandi, zamanlar birlesip her zaman ve her yer oldular, nefesimi dumanlandirdim.

Bir ani anlatmakta ne var ki dedi, zaman gider gelir yapar eder.

peki ya zamanin durdugu anlar? dedim, sessiz sigara icmek de bir racondur. Raconlara uymaya birakmaliyim.Cirkinlesiyorum.

Zaman durursa...dedi. saclarini karistirdi. Kalkti, pencereye yakinlasti, yeni acan ayciceklerine bakti. gozlerini gunese cevrdi, simdi ayni yere bakiyorlardi, onu sanki kocaman bir aycicegi gibi dusundum, gozlerim bugulandi. dusunmeyi birakmaliyim, beraber dusmeliyiz. Kalktim yanina gittim, elini tuttum.Elleri terledi, heyecanlandi. yuzunu bana cevirdi, burada eskiden anilarimiz vardi dedi, ellerimi ellerine aldi, avucumun icerisinde parmaklariyla kocaman bir yuvarlak cizdi. ikil elimi alip birbirine bitistirdi. anilar bulasicidir.

Elleri ellerimin uzerinde, yeniden ayciceklerine cevirdim yuzumu. Bir de ne goreyim onlar da sanki camin icinden bize bakiyorlar. bunlari dusunme dedi, onlar bizi izlemezler, biz de onlari.Biz yasami izlemeyiz, yasam da bizi. olmak izlemekten cok daha fazlasidir.

Biliyorum dedim. bazen kendimi hemen kandiriveriyorum, sanki tum dunya benmisim gibi oluyor. belki de cabuk keyecanlanmayi birakmaliyim dedim. Bu sefer bu cumleyi etmeyi basardim dedim. Konusmalarimi bir yerlere kaydedip, kaset pazarina salmaliyim. ama once icerisindeki seritleri sarmaliyim.

pencereden uzaklastim, usulca gitmeme izin verdi.

tesadufler eseri, gunes batti. en azindan tesadufler eseri biz bunu bildik.

bildiklerimiz dedi bilmediklerimiz, bilmediklerimiz bildiklerimiz.
ozlediklerimiz ozlemediklerimiz; ozlemediklerimiz ozlediklerimiz
paylasmadiklarimiz paylastiklarimiz, paylastiklarimiz paylasmadiklarimiz
yapabildiklerimiz yapamadiklarimiz, yapamadiklarimiz yaptiklarimiz
kalabilmekse bir yerde en zorlusu hayatin kalabildigi gibi gectigi gibi en zorlusu

kahve ictik. konusmadik. sigara ictim. hersey o anda oldu. Aycicekleri bize bakti sandik, oyun oynadik bildik, kafamiz karisti sasirttik, kaybolduk kayipplar yokmus gibi nehirde bir sandala atlamis da kurek ceker gibi sanki cok ugrasmisiz gibi yaptik, kolumuzu kaldirip indirdik, kaslarimizi birbirine surttuk, tebessumlerimizi degistirdik. hersey o an- kahve ile sigara arasindaki mesafede oldu. mesafelerin olculdugu ama ruyalarda mesafelerin yakinlastigi bu zamanlarda herseyin olmasi, hicbirseyin olmamasi demekti belki de.

geriye bu el yazisi kaldi, mandallanip ipe serildi. bu kagidi durtukleyen kuslar lime lime ettiklerinde, mandallar dusup yerini ruzgarda sallanan bir ipe biraktiginda kerevete cikildi. Muradsiz, ersiz ve erdemsiz bir masal olmaz sananlar, sandiklarini bir kenara doldurup birakanlar, gomuler icerisinde midesi bulananlar, islerini birakti ve disari ciktilar. Yere dusen lime lime olmus kagidi bulmak icin yollara dustuler. Yollar da onlarin pesine...kendileri de o an gibi o kagit gibi lime lime olduklarinda, geri donemeyecekleri yollari kabuslarinda gorur oldular. Bu unutmak degil, yeniden hatirlamakti. yeniden hatirlamak akillanmak hislenmek, efkarlanmakti. Bunu goren ay cicekleri, aksam ustu yuzlerini dusurduler, birbirlerine fisildadilar: hislenmisler. ruzgar, sazlara soyledi. Kisikti sesleri ama soyledikler, sazlar gollere, goller taslara, taslar nehirlere, negirler baliklara soyledi. Baliklardan biri gozunden zipkini yediginde son nefesinde hislendi, onu yakalayan apacik kalan gozlerini kapatamadigi baligin gozlerine bakip hislendi. dunya bu kadar huzunlu bir yerken, dondu, kimsenin basi donmedi.