Düqümlenmiş gibi hissediyorum kendimi geçmişin birkaç gölgesinde, ya da anında,

Ve her seferinde tekrarlıyorlar sanki kendilerini önümdeki bu yüzlerde, bu seslerde,

Cinayet işleniyor bu anlarda, ben birini öldürüyorum, nefsi müdafa niyetine,

Ya da kalıbına göre bir yerlerde benim olmayan bu bedenimi çalan bi gölge çıkıyor gün yüzüne,

Kendime gelemeden, kendime geldiğimi sandığımda, sesler duyyorum

İyi misin orda mısın bebeğim!

Bebek değilim ki ben ve de senin de göğüslerin yok ki

Bilemezsin büyürlerken ne kadar acıtırlar...

Bıçağını alıp kesmek istersin hepsini birden, göğüs boşluğunu dışarı çıkarıp ters çevirip göstermek istersin;

Acından cinayet işlersin!

Her gece bu gece ve diğer gecelerde tekrar eder...

Ve buna seri cinayet derler birileri, arkandan koşarken acısından, öfkesinden...

Gece eve geldiğinde, zaman sabah ışıklarını gösterdiğinde, gönderdiğinde seni o açık havalara, içerileride kalamayacağını bildiğinden sığındığın o çığlığına

dönerek terar tekrar ederek bu gece, o gece ve diğer geceler, gelir duruı önünde öylece ünlemleriyle,

Sevmezler, kabullenmezler, aramazlar ve sen de aramaları, sevmeleri, kabullenmeleri için gerekli sevgiyi, kabullenmeyi ve aramayı göstermezsin,

Bakışlarındaki ışık işe yaramaz,

Orospuluk sadece orspunun yanına kalır

Ve öylece yağmur yağarken tek başına yürürsün açık havada açık kalamayan yaralarınla,

Göller dolardı bu dünyanın gzöyaşları ve o zaman su sıkıntısı çeker miydik?

Sorularınla üzerine gelirsin, kibrilisin neden?

Hareketsizsin neden?

Bunları düşünüyorsun hala bi şekilde, neden?

Nasıl?

Kimler birbirine girişmişlerdir, yanı başındaki bir piknik masasında tavla oynarlar,

Sen sadece bakarsın bir sağ bir sol, bi siyahlar bi beyazlar,

Ve geçemezsin ötesine

Tabi ki lerle terreddüt etmezler

Tabi terörlü kibrinle tereddüt etmezsin

Unufak etmek istersin herşeyi,

Sanki patlamışsın gibi

Gönderiverirsin kendini uykunun soğuk yalınlığına

Bellki bu sabah başka türlü kalkarım diye

Belki bu sabah o gece bu gece ve diğer geceler tekrar etmezler
Ve bu sefer ben de eve bir katil olarak dönmem diye..
Belki bu gece tereddüt ederim,
Ve tereddütüm o kadar büyük olur ki,
Susuz kalarak çatlamış dudakların eski pembesine kavuşur
Ve belki bir defa yaşamaya başlarsın, öldürmeden ve ölmeden...

Gözlerinin içinde bakarak şarkı söylemek ve ağlamak isterdim...